Recensie Jose James

Ter ere van Billie Holidays (Lady Day) 100^ste verjaardag staat José James weer in de Ancienne Belgique, waar het project drie jaar geleden tot stand is gekomen. In 2012 bracht hij al een tribute concert aan de jazzlegende, oftewel zijn muzikale moeder zoals hij zelf vertelt aan The Guardian.

Dit jaar kwam deze ode tot leven op plaat met als titel ‘Yesterday I Had The Blues: The Music of Billie Holiday’. Muziek spelen van grootheden als Lady Day is een groot risico nemen, maar James brengt het tot een uitstekend resultaat. Zowel in The Guardian als in De Morgen wordt de plaat zeer goed onthaalt. 

Het is niet de eerste keer dat José James een eerbetoon doet aan zijn muzikale helden. Eerder in 2009 bracht hij al een schitterende hommage aan jazzgrootheid John Coltrane. Dat deed hij toen samen met onze eigen Jef Neve, waarmee  hij later ook nog een album maakte, ‘For All We Know’. 

Toch is José James geen tribute-artiest. Naast zijn samenwerking met Neve en zijn ode aan Holiday heeft de jazz-zanger al een flinke discografie van solo albums op zijn palmares staan. Na twee albums op Brownswood Recordings is hij uitgegroeid tot een vaste waarde binnen de jazz. Dat is ook ongetwijfeld de reden waarom hij nu al aan zijn derde album toe is op het befaamde Blue Note Records. 

De Ancienne Belgique zou wel eens de tweede thuis kunnen zijn van James. Ondertussen staat hij al voor de negende keer op het podium van het concerthuis. Zo voelt het ook aan wanneer de man in maatpak met een glas in de hand het podium opwandelt. 

Los van hoe strak gekleed de man was, kregen we het gevoel dat we in een jazzclub van de jaren ’50 waren terechtgekomen door het minimalistisch decor. In het gezelschap van Solomon Dorsey (bas), Leo Genovese (toetsen) en Nate Smith (drums) werd de show een verzekerd succes. 

Vanaf de eerste noten tot en met de laatste tonen van het optreden, had de band onze aandacht gegrepen. De prachtige opener ‘Good Morning Heartache’ ging door merg en been. De verantwoordelijke factor was James zuivere, warme stem. 

De band brengt muziek helemaal tot zijn essentie tijdens deze show. Met slechts drie instrumenten (vier met de wissel van vleugelpiano naar rhodes tijdens ‘God Bless The Child’) komt er niets anders dan hartverwarmende muziek door de speakers. 

Elk bandlid krijgt afzonderlijk een solostuk die keer op keer zo precies en indrukwekkend is, dat we telkens op de rand van onze stoel moeten gaan zitten.

De meest indrukwekkende solo van de avond is die van Solomon Dorsey. Hij bespeelt zijn contrabas alsof hij dolgelukkig met een vrouw staat te dansen. Tijdens zijn solo bij ‘I Thought About You’, mompelt hij de tonen die hij op hetzelfde moment aan het spelen is. Ook al was deze solo zeer sterk, viel er absoluut niets negatiefs op te merken aan de andere bandleden. 

José James is een van de weinige muzikanten met ongelooflijk veel lef op het podium. Dat bewijst hij doorheen de show wanneer hij verschillende keren feilloos een solo doet, dat de zaal muisstil maakt. Tijdens ‘Strange Fruit’ maakt hij het genadeloos af door nog een laatste keer zijn ziel er uit te zingen. Dat doet hij niet met pianobegeleiding (zoals op de originele versie), maar met begeleiding van zijn eigen stem die hij door een drumcomputer laat loopen. Dubbel en dik verdiend krijgt de man twee keer een staande ovatie. We zijn er zeker van dat Billie mee zat te kijken met een glimlach op haar gezicht. 

< Elvin Vanzeebroeck > 

De setlist: 

1. Good Morning Heartache
2. Body And Soul
3. Fine And Mellow
4. Tenderly
5. What A Little Moonlight Can Do
6. Lover Man
7. I Thought About You
8. God Bless The Child 

Bis: 

1. Strange Fruit